Baseny Aghlabidów w Kairouanie były monumentalnym świadectwem pomysłowości i wielkości starożytnej architektury hydraulicznej. Te niezwykłe zbiorniki wodne, położone tuż za murami obronnymi Kairouan, zbudowane w IX wieku, odzwierciedlają wizję dynastii Aghlabidów u jej szczytu. Ich budowa, rozpoczęta około 860 r. za panowania emira Abu Ibrahima Ahmeda, miała na celu utrzymanie rosnącej populacji miasta dzięki niezawodnemu i wyrafinowanemu systemowi zaopatrzenia w wodę.

Tym, co czyni te baseny tak wyjątkowymi, jest nie tylko ich imponujący rozmiar, ale także skomplikowana konstrukcja, która za nimi stoi. Pierwotnie wodę zbierano z opadów i dopływów za pomocą skomplikowanego systemu małych tam i kanałów. Później akwedukt rozciągający się na 40 kilometrów od źródeł Cherichira jeszcze bardziej zwiększył ich podaż. Zajmujące powierzchnię ponad 11 000 metrów kwadratowych zbiorniki składają się z dużego zbiornika retencyjnego, mniejszego osadnika i wielu cystern, które łącznie mogą pomieścić zdumiewającą ilość 68 800 metrów sześciennych wody.

Większy z dwóch basenów jest szczególnie uderzający, ze swoim wielokątnym kształtem i solidnymi przyporami zaprojektowanymi tak, aby wytrzymać ogromne ciśnienie wody. Delikatna równowaga pomiędzy funkcjonalnością a estetycznym wdziękiem jest ewidentna, z centralnym filarem, niegdyś zwieńczonym kioskiem, oferującym element wyrafinowania i piękna pośród praktycznego projektu. W epoce Aghlabidów baseny te były czymś więcej niż zwykłymi zbiornikami; były także oazą wypoczynku dla elity rządzącej, miejscem, w którym praktyka spotykała się z poetyką.

Dziś Baseny Aghlabidów pozostają symbolem bogatego dziedzictwa historycznego Kairouanu, trwałym cudem, który nadal fascynuje gości połączeniem mistrzostwa architektonicznego i ponadczasowego piękna. Stojąc nad ich spokojnymi wodami, nie można nie poczuć się przeniesionym do minionej epoki, w której innowacja spotykała się z artyzmem w sercu starożytnego świata muzułmańskiego.