Termy Antonińskie, położone na brzegu morza w starożytnym mieście Kartagina, zaledwie rzut kamieniem od Tunisu, tętniącej życiem stolicy Tunezji, są świadectwem wielkości rzymskiej Afryki. Zbudowane za panowania cesarza Antonina w 165 r., po 15 latach prac rozpoczętych za czasów Hadriana, łaźnie te stanowiły niegdyś uosobienie luksusu i osiągnięcia architektonicznego. Należały do ​​największych w imperium, a ich trzy poziomy zwieńczały majestatyczne kopuły, zaprojektowane tak, aby rozpieszczać obywateli w świecie ciepła, pary i wody.

Dziś znaczna część ich świetności przygasła, pozostawiając po sobie ogromne ruiny, które wciąż szepczą o minionej epoce. Pozostały tylko dolne poziomy, niegdyś tętniące życiem, pełne personelu i maszyn utrzymujących działanie łaźni. Jednak te pozostałości nadal budzą podziw, dając odwiedzającym wgląd w ich monumentalną skalę i imponującą rzymską pomysłowość, która niegdyś wypełniała przestrzeń życiem. Starannie zaplanowana trasa, oznaczona strzałkami, prowadzi zwiedzających przez starożytny kompleks, odkrywając skarby na każdym kroku.

Oprócz samych łaźni, okoliczne ogrody zachęcają do eksploracji. Pozostałości chrześcijańskiej kaplicy z VII wieku i „scola” z IV wieku świadczą o długiej historii Kartaginy, od jej punickich korzeni po jej pozycję jako twierdzy chrześcijańskiej. Wędrując po ruinach można poczuć ciężar stuleci, w których kultury i cywilizacje pozostawiły niezatarte ślady.

Stojąc na skąpanych w słońcu kamieniach, a powiew znad Morza Śródziemnego muska Twoją skórę, łatwo wyobrazić sobie tętniące życiem życie, które niegdyś tętniło w tych ścianach – gdzie obywatele rzymscy gromadzili się, aby się kąpać, spotykać towarzysko i uciekać przed upałem dnia. Nawet w ruinie Termy Antonine pozostają majestatycznym symbolem przeszłości, oferując odwiedzającym okno na życie starożytnej Kartaginy i rozległego imperium, które niegdyś rządziło znanym światem.