Miasto Mahdia znajduje się 200 km od stolicy Tunezji, Tunisu. Jest to nadmorskie miasto, które w ostatnich dekadach stało się popularnym celem turystycznym. Bogate w historię i urok, miasto to oferuje odwiedzającym doskonałą kombinację dziedzictwa kulturowego i relaksu nad morzem.

Rzut oka na historię Mahdia

Początkowo fenicka osada handlowa, a później rzymska, znana jako Aphrodisium, Mahdia zyskała na znaczeniu w 920 roku n.e., kiedy Fatymidzi wybrali ją na stolicę swojego kalifatu. Założyciel kalifatu, Abdoullah-El-Mehdi, wybrał miasto ze względu na jego strategiczne położenie. Na przestrzeni wieków Mahdia była podbijana i okupowana przez różne potęgi, w tym Hilalijczyków, chrześcijan, Hiszpanów i Turków. W 1555 roku Hiszpanie zniszczyli jej mury obronne, co oznaczało koniec jej znaczenia militarnego i handlowego. Jednak warstwy historyczne miasta wciąż odsłaniają jego dawną chwałę.

Mahdia dzisiaj: Nadmorski skarb

Dziś Mahdia słynie z oszałamiającego szafirowo-niebieskiego morza, drobnych piaszczystych plaż i bogatych tradycji kulturowych. Mała medyna miasta emanuje spokojną atmosferą, podczas gdy Morze Śródziemne delikatnie kołysze rybackie łodzie w porcie. Długie, złote piaszczyste plaże, otoczone luksusowymi hotelami, co roku przyciągają tysiące turystów poszukujących spokoju i piękna przyrody.

Miasto zakorzenione w tradycji

Tożsamość Mahdii jest ściśle związana z jej rybackim dziedzictwem. Port miasta jest jednym z najważniejszych w Tunezji, z unikalną tradycją nocnego połowu z użyciem „lamparów” – techniki, która oświetla morze tysiącem świateł, tworząc magiczny spektakl w letnie wieczory. Miłośnicy nurkowania znajdą w wodach Mahdii bezcenne skarby, w tym słynny wrak archeologiczny, badany przez komandora Cousteau.

Kulturalne skrzyżowanie

Na przestrzeni dziejów Mahdia była skrzyżowaniem kultur. Miasto gościło niegdyś Wielki Meczet, królewskie pałace i warsztaty rzemieślnicze, gdzie rozwijali się tkacze jedwabiu, kowale i jubilerzy. Po opuszczeniu przez Fatymidów do Egiptu w 973 roku Mahdia cierpiała inwazje Normanów, Genueńczyków i Kawalerów Maltańskich, pozostawiając ślady. Później miasto zostało ponownie zaludnione przez fale andaluzyjskich, anatolijskich i sycylijskich rybaków, którzy wzbogacili je o różnorodne tradycje, które do dziś definiują jego charakter.