Muzeum Zarzis to unikalna tunezyjska instytucja archeologiczno-kulturowa, łącząca archeologię, antropologię i historię ze współczesną kulturą. Znajduje się w dawnej katolickiej świątyni Notre-Dame de la Garde, wybudowanej w 1920 roku podczas protektoratu francuskiego, i ma fascynującą historię. Choć Zarzis miało małą społeczność chrześcijańską, kościół znajdował się pod administracją wojskową, przez co archidiecezja w Kartaginie nie uznała za konieczne ustanowienie parafii w tym odległym regionie. Jednak ojciec Gabriel Deshayes, który przybył w 1913 roku, był zdeterminowany, by służyć regionowi. Sprzedając swoje mienie na budowę, wybudował kościół Notre-Dame-des-Victoires w Tataouine, a w 1920 roku przeniósł się do Zarzis, gdzie zbudował kościół w stylu lokalnym.

Po uzyskaniu niepodległości przez Tunezję kościół został zamknięty na mocy porozumienia z 1964 roku między rządem tunezyjskim a Watykanem, z warunkiem wykorzystania budynku dla dobra publicznego. Budynek przekształcono w Muzeum Zarzis, zachowując jego dziedzictwo poprzez zamianę wieży na kopułę. Od ponownego otwarcia w 2003 roku oferuje odwiedzającym bogatą podróż przez starożytne artefakty półwyspu Zarzis.

Ekspozycje muzealne obejmują różne epoki, w tym okres kartagiński, reprezentowany przez amforę z napisem punickim oraz drewniany sarkofag z IV wieku p.n.e. Obiekty z czasów rzymskich, jak stele z Zity i ceramika z Chammakhu, ilustrują wymianę kulturową regionu.

Muzeum przedstawia także życie Akkarów, rdzennej ludności półwyspu, podkreślając ich tradycyjne związki z ziemią, morzem i handlem. Narzędzia i artefakty ukazują znaczenie uprawy oliwek, rybołówstwa i handlu — kluczowych działań, które wciąż kształtują Zarzis.