Meczet Fadhloun w Djerbie jest jednym z najbardziej ciekawych i zaskakujących pomników, nie tylko wyspy Djerba, ale całego starożytnego dziedzictwa architektonicznego Tunezji.

Zbudowana w XIV wieku, ta meczet korzysta z architektury typowej dla budynków religijnych wyspy, ale zaprojektowanej według nietypowego planu, unikalnego w tunezyjskim dziedzictwie architektonicznym.

Meczet datuje się na czternasty wiek i składa się z trzech podzestawów:

Sala modlitewna wznosząca się w środku zamkniętego dziedzińca, którego podłoga jest pokryta wapiennym tynkiem;

Pomieszczenia wewnętrzne, w tym główny pokój, który mieścił nauczanie koraniczne, flankowane dwoma małymi pomieszczeniami, z których jedno przeznaczone było na mieszkanie, a drugie na przechowywanie zapasów żywności;

Pomieszczenia zewnętrzne, w tym pokój do rytualnych ablucji i szkołę koraniczną, do których dołączają podziemna młyn oraz piekarnia.

Ogromna sala modlitewna, z niskim minaretem, a jej zewnętrzne ściany zostały wzmocnione przyporami, zdradza militarne obawy: meczet Fadhloun należał do sieci meczetów w pobliżu wybrzeża, które stanowiły drugą linię obrony w przypadku ataku wroga.

Oprócz swojej roli religijnej, dydaktycznej i dostarczania chleba, z architekturą małej twierdzy, meczet pełnił rolę drugiej linii obrony po tych, które gwarantowały wybrzeże.

Widok z daleka, w swojej djerbskiej „wsi”, wygląda jak harmonia budynków religijnych wyspy. Z bliska zaskakuje nas układ i „deartykulacja” całości, z której jednak emanuje transcendentność, która zniewala odwiedzającego.