Fatymidzki meczet w Mahdii
Wielki Meczet Fatymidzki w Mahdii, założony przez Obeida Allaha el Mahdiego w 921 roku, jest jedną z najważniejszych historycznych budowli w regionie. Meczet ten został wzniesiony na specjalnie wybudowanej platformie, częściowo odzyskanej z morza, co nadaje mu wyjątkowego charakteru i znaczenia.
Struktura meczetu była zintegrowana z systemem fortyfikacji, gdyż dwie jego ściany dzieliły wspólne elementy z morskimi murami obronnymi medyny. W latach 1961–1965 meczet przeszedł pełną renowację, która wiernie odtworzyła jego oryginalną formę zgodnie z dawnymi planami z X wieku.
Monumentalny portyk wejściowy, pierwotnie zarezerwowany dla Mahdiego, prowadził do obszernego dziedzińca i sali modlitewnej, którą w XI wieku przebudowali Zirydzi. Dawniej wodociąg dostarczał wodę do cystern meczetu oraz do pałacu Mahdiego, z którego do dziś pozostały jedynie ruiny.
Dziedzictwo Mahdii obejmuje także imponującą fortecę Borj el Kebir z XVI wieku oraz słynną bramę Skifa Kahla, zwaną „ciemnym portykiem”, która była głównym wejściem do starej medyny. Ta masywna, obwarowana brama miejska została zbudowana w 1554 roku, po wycofaniu się Hiszpanów, i zastąpiła starą bramę Fatymidzką z X wieku.